एकदा कैदच करतो बघ तुला माझ्या कवितेमध्ये
मनाने जणू ध्यासच धरला...
घरी येतांना मनामध्ये मग
शब्दांनीही फेरच धरला,
एकापेक्षा एक सरस,
कवितांनी जसा माळच फुलला...
आता कशी सुटका सये
बघ लिहून काढतोच तूला,
नसतिल तुझ्याऐवढे सुंदर शब्द माझ्याकडे
पण माझाही हट्टच मग,
लिहायला बसलो तर कवितेचा
धडा होत राहिला,
कवितेचा एक एक शब्द
माझ्या मनातून पळून चालला
शेवटी कबूल केली चूक
माझ्या पामर शब्दांनी
नंतरही खूप केले प्रयत्न
अन् हा पाठशिवनीचा खेळ
आजही तसाच चालू राहिला...
MindsRiot
धनंजय...
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें