मला,
काढता येईल का ते चित्र,
हृदयाच्या कुपीत लपलेल,
तुझ्या भाबड्या डोळ्यांमधे,
थोडस प्रेमाने जपलेल....
येईल का भरता तो रंग,
सप्त रंगांच्या जोडीचा,
पण त्यालाही नसावा बाज
तुझ्या हसण्याच्या गोडीचा....
रेखाटता येईल का ती अदा,
बेधुंद पणे बागडणारी...
उददीच्या गांभीर्यातही,
सरीतेप्रमाणे खळखळनारी...
अशीच खरी आहेस का तु ...??
फुलांप्रमाणे निर्मळ,
कि नुसताच भास मनाचा
जणू उन्हातील मृगजळ...
काढता येईल का हे चित्र....
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें